वै॒श्वा॒न॒रस्य॒ विमि॑तानि॒ चक्ष॑सा॒ सानू॑नि दि॒वो अ॒मृत॑स्य के॒तुना॑। तस्येदु॒ विश्वा॒ भुव॒नाधि॑ मू॒र्धनि॑ व॒याइ॑व रुरुहुः स॒प्त वि॒स्रुहः॑ ॥६॥
vaiśvānarasya vimitāni cakṣasā sānūni divo amṛtasya ketunā | tasyed u viśvā bhuvanādhi mūrdhani vayā iva ruruhuḥ sapta visruhaḥ ||
वै॒श्वा॒न॒रस्य॑। विऽमि॑तानि। चक्ष॑सा। सानू॑नि। दि॒वः। अ॒मृत॑स्य। के॒तुना॑। तस्य॑। इत्। ऊँ॒ इति॑। विश्वा॑। भुव॑ना। अधि॑। मू॒र्धनि॑। व॒याःऽइ॑व। रु॒रु॒हुः॒। स॒प्त। वि॒ऽस्रुहः॑ ॥६॥
स्वामी दयानन्द सरस्वती
फिर मनुष्यों को क्या जानना चाहिये, इस विषय को कहते हैं ॥
स्वामी दयानन्द सरस्वती
पुनर्मनुष्यैः किं वेदितव्यमित्याह ॥
हे मनुष्या ! यस्य वैश्वानरस्य चक्षसा विमितानि सानूनि दिवोऽमृतस्य केतुना विश्वा भुवना सप्त विस्रुहो मूर्द्धनि वयाइवाऽधि रुरुहुस्तस्येदु सङ्गं कुरुत ॥६॥